Reisverslag Senegal (2010)Op dinsdag 16 november 2010 ga ik vanuit Gambia met Roos en Theo naar Senegal. De grensformaliteiten duren niet erg lang, al gaat de Senegalese militair die alles moet controleren wel eerst even lunchen voordat hij bij ons een stempeltje kan zetten.
's Middags wandelen we door Kafountine, dat best een bedrijvig dorp blijkt te zijn: veel winkeltjes en werkplaatsen. Mijn indruk is, dat de mensen het hier beter hebben dan in Gambia: mensen gaan beter gekleed en ze hebben ook meer en beter vervoer (fietsen!). De behuizing is echter echt Afrikaans: bouwvallig en armoedig of zoals de toerist het wil horen: ‘schilderachtig’.
Donderdag verlaten we Kafountine via dezelfde slechte weg als we gekomen zijn. Na Diouloulou komen we op een betere weg naar Bignona en Ziguinchor. Maar wat is beter? Kuilen en weggeslagen stukken zijn ook hier. Echt Afrikaans: geen onderhoud!! De weg van Ziguinchor via Oussouye naar Elinkine is echter weer een plaatje: pracht aangelegd en weinig verkeer. Na een mislukte poging om naar Point St. George te rijden blijven we in Elinkine in Campement Voyage Elinkine. Dit is een vervallen complex, dat slechts een paar jaar oud is. De Franse eigenaar heeft zich met de Afrikanen verenigd, door dit hele complex langzaam te verwaarlozen. Het eten heeft schijnbaar hetzelfde lot ondergaan en is vet en smakeloos. Voorgerecht: omelet met vette gebakken uitjes; hoofdgerecht: rijst met taaie kip en uiensaus; nagerecht: een halve appel op een bordje. De Franse haute cuisine was ver te zoeken. De appel was het lekkerst. De nacht is slecht in een vreselijk benauwde kamer zonder verlichting en ventilator. 's Nachts de deur maar open gezet om nog wat lucht te krijgen, al is dat natuurlijk niet de bedoeling.
Na de lunch met taaie kip en garnalen varen we terug; de zon is dan genadeloos en smeren helpt niet tegen het branden. Ik gebruik o.a. mijn zwemvest om blote delen te beschermen. Om 17 uur zijn we weer terug van een toch wel bijzondere tocht.
Het diner hebben we bij kaarslicht en uitzicht op zee: een heerlijk voorafje, tong en caramelijs. Heerlijk. We maken kennis met de Belgische eigenaar, die hier zijn pensioenjaren doorbrengt. Hij is 81 en heeft dit resort gekocht om iets om handen te hebben!! De volgende ochtend ben ik om 7 uur al op en geniet lekker op het balkon met uitzicht op zee. Ook hier lopen koeien op het strand. Na een fantastisch ontbijt is het de hele morgen relaxen op het strand. Lezen, zwemmen, zonnen, wandelen, puzzelen. 's Middags gaan we naar Cap Skirring voor de lunch. Ik wil het stadje ook wel even bekijken, maar dat stelt niet veel voor en is net zo armoedig als andere plaatsjes in Afrika. Je zou er meer van verwachten, want het schijnt toch één van de betere badplaatsen in Senegal te zijn.
De volgende morgen rijden we weer terug naar Gambia. Ook Senegal heeft veel "veiligheid", want onderweg worden we ook hier aangehouden bij een controlepost. We moeten werkelijk alle tassen open maken voor de agent, die er zichtbaar plezier in heeft om zijn 'macht' uit te oefenen. Niet boos worden!!! In Gambia is het immers nog vervelender!? | ||