Reisverslag India5 t/m 17 februari 2019 Aanleiding voor deze reis om mijn maatje waar ik al 2 jaar mee chat eens in het echt te ontmoeten en samen een beetje rond te kijken. We hebben daarvoor de stad Bengalore uitgekozen. We verblijven in het Iris-hotel, een middenklasse hotel in het centrum van de stad. Er is een klein zwembad boven, maar niets waar je even lekker kunt zitten op het grote terras ernaast. Later zal blijken dat het water ijskoud is en je er niet te lang in kunt zwemmen, omdat je door en door koud wordt. De eerste dag lopen we wat rond in de omgeving om ons een beetje te oriënteren. Omdat we in het centrum zitten zijn er dus winkels, bars en eetgelegenheden genoeg.
Daarna bezoeken we het Vivesvaraya Technologisch Museum. Het museum heeft veel afdelingen: over de ruimte en de Indiase ruimte-avonturen, het menselijk lichaam, de werking van machines, hoe gaat energie en wat zijn energiebronnen, hoe werkt de digitale wereld, enz. Het is te groot om even doorheen te lopen en op veel afdelingen zijn mogelijkheden om actief aan de gang te gaan. Dag drie gaan we naar het Bengalore Paleis. De taxi zet ons aan de achterkant af en met veel moeite vinden we een illegale weg om toch nog bij de ingang te komen. Uiteraard moeten we entree betalen (ik INR 480; voor Indiërs INR 240) en ook voor de camera vraagt men geld (INR 300). Maar we krijgen dan wel een audiotoer mee. Het interieur van het paleis valt erg tegen. Aan de buitenkant ziet het er wel mooi uit, maar binnen is alles slecht onderhouden. Niet alle zalen zijn te bezoeken vanwege “restauratie”. Aan dit paleis is een enorm grote en lelijke metalen hal geplaatst waar evenementen plaats vinden. Vandaag vindt er een bruiloft plaats van zo te zien welgestelde Indiërs.
Dan gaan we naar de National Gallery of Modern Art. Ik had me hier veel van voorgesteld, maar dit museum valt tegen. En daar moet je als buitenlander dan INR 500 voor neertellen. Een Indiër betaalt slechts INR 20!! Weliswaar is er kunst te zien van Indiase kunstenaars, maar echt hedendaagse kunst is er niet. Een specialistische tentoonstelling is er van Haren Thakur, een hedendaagse Indiase kunstenaar, die vooral veel schilderwerk heeft gemaakt en “samengestelde” schilderijen. Geen chronologische indeling, maar wat willekeurig opgehangen allemaal. Vlakbij is het Nehru Planetarium, dus we wandelen daar naar toe. We zien een bekende show over het heelal. De vierde dag gaan we na het ontbijt naar de Bull Temple. De schoenen moeten meteen uit, dus dat wordt wandelen op blote voeten. Er mag niet gefotografeerd worden en ik mag de tempel met de stier niet in. Ondanks dat is het toch een mooie belevenis om te zien hoe toegewijd hindoes met hun religie om kunnen gaan. Dag vijf lopen we naar het Metro Art Center. Volgens de website is hier heel veel te beleven. Maar dat valt vreselijk tegen. Misschien dat er na de opening van de metro wel het een en ander is geweest en men gepoogd heeft er een mooi iets van te maken, maar daar is weinig van terug te vinden. Geen winkels en workshops meer. Eén gallery met wat schilderijen van een artiest, een speelplaatsje voor kinderen en wat beelden buiten. En dat is het dan. We wandelen door Cubbon Park waarvan het eerste deel erg droog is en waar veel dood bamboe staat. Maar op deze zondag is het wel druk met mensen die de stad even ontvluchten. Daarna lopen we naar Vidana Soudha, het mooie parlementsgebouw van de staat Karnataka. Opvallend is dat hier de weg en de trottoirs keurig geplaveid zijn. Dit in tegenstelling tot de rest van Bangaluru. Dag zes gaan we naar Karnataka Chitrakala Parishad waar volgens de omschrijving 13 musea zouden zijn. De praktijk is anders: het is een school voor kunsten met één museum met 13 zalen (inmiddels 14). In iedere zaal is een bepaalde expositie: moderne kunst, oude Mysore kunst, poppen, e.a. Ook dit museum kenmerkt zich door merkwaardige opstellingen en slecht onderhoud. In een paar zalen moet je uitkijken dat je niet struikelt over de vloerbedekking. Het schoolterrein is niet toegankelijk, maar op het voorterrein zitten een aantal studenten te schilderen, dus wie weet heb ik nog een komende Indiase beroemdheid gezien. We gaan naar de ISKCON-tempel. Eerst de schoenen inleveren (INR 2 per paar) en dan beginnen aan een lange tocht naar boven met 108 treden naar boven. Je zou de mantra van Hare Krishna voortdurend moeten zeggen tijdens de tocht naar de tempel. Foto's zijn verboden! In de bovenste tempelzaal staat een monstrueus gouden altaar waar iemand van de beweging diverse rituelen uitvoert. Je kunt niet te lang blijven staan want er zijn vele liefhebbers die dit ritueel willen meemaken. Geen nood; hij doet dit tot 20.20 uur.
Na de lunch nemen we de metro naar de Krishna Rendra markt. Hier is het razend druk en iedereen lijkt tegen elkaar op te schreeuwen. India is geen land waar je voor je rust heen moet. Het is allemaal erg kleurrijk. Vooral de bloemenmarkt waar massa's bloemen zonder steel worden verkocht voor allerlei tempelversieringen. We lopen hier een paar uur rond om te genieten van de levendige sfeer. Dag acht wandelen we vanuit het hotel naar een Shiwa tempel. Volgens omschrijvingen erg mooi, maar in de praktijk stelt het niets voor en is erg klein. Waarschijnlijk is dit de verkeerde tempel, want er zijn er meer in de stad. Dag negen is winkeldag. Eerst in 1MG, een winkelcentrum, dat veel kleiner is dan de indruk die we gister hadden toen we er langs kwamen. De voorgevel belooft heel wat, maar dat is dan ook alles. Dag tien begint aan het zwembad van het hotel. Het water is eigenlijk te koud om aangenaam te zwemmen, maar toch wel lekker om even wat anders te doen. Op deze manier hebben we alle hoogtepunten van Bengalore wel gehad, al zijn er natuurlijk altijd nog meer tempels te bezichtigen en wat kleinere kunstgalleries. En aan het eind van deze leuke en mooie tijd in Bangalore is het weer terugvliegen. Via Dubai naar Amsterdam. | ||